Juni 2022

Juni - Giftige zaken voor hond en kat


Chocolade:

Chocolade is giftig voor zowel honden als katten. Aangezien katten niet zo snel chocolade eten, zien we deze problemen eerder bij honden. Het giftig bestanddeel van chocolade is theobromine. Dit is terug te vinden in cacao en verklaart meteen ook waarom het belangrijk is te weten welk soort chocolade je hond of kat gegeten heeft. Je hond kan dus goed misselijk zijn na het eten van te veel witte chocolade, giftig is het echter niet. Melkchocolade kan al ernstige problemen veroorzaken vanaf 10g/kg lichaamsgewicht, pure chocolade vanaf 5g/kg lichaamsgewicht. De gevoeligheid voor chocolade is zeer individueel verschillend. Hierdoor zullen sommige dieren sneller vergiftigingsverschijnselen vertonen dan anderen. De klachten kunnen ook sterk variëren. Zo kunnen er na enkele uren de volgende symptomen optreden: braken en/of diarree, spiertrillingen, opvallend veel plassen en algemene onrust met mogelijk hyperactief gedrag en een snellere ademhaling. Na 12 tot 36 uur kan dit in ernstige gevallen aanleiding geven tot hartritmeproblemen met coma en hartstilstand tot gevolg.

Druiven/rozijnen:

Druiven en hun afgeleide producten zijn giftig voor honden en katten. Het exacte bestanddeel dat de vergiftiging veroorzaakt is nog niet gekend. Rozijnen blijken veel giftiger te zijn dan druiven. Ook hier zijn er sterk uitgesproken individuele verschillen in de symptomen. Een richtlijn geven voor een mogelijke dosis is bijgevolg quasi onmogelijk. Eventuele klachten treden op binnen 6 tot 24 uur na opname en kunnen variëren van braken, diarree en buikkrampen tot instabiele gang, sloomheid en zelfs acuut nierfalen.

Ui/look:

Ui, look en prei bevatten sulfoxide en disulfide. Deze stoffen zijn oxidanten en kunnen op hun beurt de rode bloedcellen sterk beschadigen. Zowel katten als honden zijn gevoelig voor deze oxidanten. Belangrijk om weten is dat deze stoffen niet onschadelijk gemaakt worden door verhitting. Ui is gevaarlijker dan knoflook en kan bij katten al vanaf 5g/kg lichaamsgewicht aanleiding geven tot klachten van intoxicatie. Bij honden is dit vanaf 15g/kg lichaamsgewicht. De verschijnselen ontwikkelen zich pas enkele dagen na inname. Het duurt immers een tijdje voor de bloedarmoede zichtbaar is. Zoals bij vele vergiftigingen, zullen braken en/of diarree vaak de eerste symptomen zijn. Wegens de veroorzaakte bloedarmoede zal er op termijn ook sprake zijn van bleke slijmvliezen (met mogelijke geelzucht), instabiele gang, sloomheid, donkere roodbruine urine, zwarte stoelgang en een snellere/zwakkere pols. Helaas wordt look vaak genoemd als alternatieve behandeling tegen vlooien. Wij kunnen dit enkel ten zeerste afraden.

Xylitol:

Xylitol (ook bekend als E967) is een populaire suikervervanger en vind je terug in veel lightproducten, kauwgom,... Bij honden (en vermoedelijk ook bij katten) veroorzaakt het een plotse en extreme stijging van insuline waardoor de bloedsuikerspiegel te snel daalt. Dit kan op zijn beurt leiden tot een levensbedreigende situatie. de eerste symptomen kunnen al zeer snel na opname optreden en kan je herkennen aan een algemene zwakte, wankele gang en braken. Enkele dagen later kunnen er bijkomende klachten optreden door beginnend leverfalen.

Lelies:

Deze mooie bloemen zijn helaas uiterst giftig voor katten. Het gevaar zit hem in de gehele plant, inclusief stuifmeel én zelfs het water waar de lelie in staat! Hondeneigenaars kunnen deze plant wel in huis nemen, aangezien lelies niet giftig zijn voor honden. De symptomen van een vergiftiging bij katten treden ontzettend snel op en moeten ook zeer kordaat aangepakt worden. Hoewel het geen écht symptoom is van een vergiftiging, kunnen katten al beginnen braken van de geur van lelies. Hebben ze toch bepaalde delen binnengekregen, kan dit aanleiding geven tot acuut nierfalen met mogelijks snelle sterfte. Algemene klachten kunnen variëren van sloomheid, overmatige speekselproductie, meer plassen, moeilijk plassen tot zelfs niet meer plassen. Ook neurologische klachten kunnen optreden (wankele gang, abnormaal bewustzijn,...).

Knolbloemen:

Zowel voor katten als honden zijn knolbloemen giftig. Denk hierbij bijvoorbeeld aan narcis (paasbloem), krokus, amaryllis, maar ook tulpen. Alle delen van de plant zijn giftig, maar het is vooral de bloembol waarvoor extra opgelet moet worden. De bol bevat een alkaloïde stof die lokaal sterk etsend is. Inname hiervan kan aanleiding geven tot beschadiging van het spijsverteringsstelsel. Klachten zijn vaak beperkt tot overmatig kwijlen, braken en/of diarree. Meteen na inname kan het grondig spoelen van de mind al een goede eerste stap zijn. De ernst van de overige klachten en de nood aan eventuele behandeling hangt af van de ingenomen hoeveelheid en de plantensoort.

Rattenvergif: 

Dat rattenvergif ook giftig is voor onze huisdieren, is duidelijk. Sinds enkele jaren zijn er echter 2 soorten rattenvergif in omloop. Het 'klassieke' rattenvergif is een bloedverdunner. De 'nieuwe' variant is een slaapmiddel. Het is dus ontzettend belangrijk om te weten welk soort gif je hond of kat heeft binnengekregen. Je kan best, indien mogelijk, de verpakking meenemen. Zo kunnen we nagaan welke schadelijke stof je dier naar binnen heeft gespeeld.

'Klassieke' rattenvergif

De eerste klachten van het bloedverdunnend effect starten vaak pas na 2 tot 3 dagen. Deze patiënten worden aangeboden met een verhoogde neiging tot bloeden (bloedneus, blauwe plekken,...) of bloedverlies via de urine/stoelgang. Uiteindelijk treedt veralgemeende zwakte op ten gevolge van inwendige bloedingen.

'Nieuwere' variant van rattenvergif

Na inname van dit type rattenvergif kunnen de symptomen al snel tot uiting komen. De dieren kunnen beginnen beven of zijn eerder verward en worden gevoeliger voor alle prikkels (geluid, aanraking,...). Hierdoor kunnen ze vaak agressief reageren. In ernstige gevallen treden heftige spierspasmen op, waarna het dier zelfs in een comateuze toestand kan belanden.

Slakkenvergif:

Slakkenvergif zit boordevol metaldehyde. Dit is enorm dodelijk voor onze huisdieren. Dit gif wordt meestal verwerkt in kleine, felblauwe bolletjes voor het behandelen van tuinen. Slakkenvergif begint snel na inname te werken. Het meest herkenbare symptoom is vaak he massaal beginnen kwijlen. Verder zijn deze patiënten onrustig en stappen ze ongecoördineerd, gaan ze braken en/of spiertrillingen ontwikkelen. Snel ingrijpen is bij deze vergiftiging absoluut de boodschap, aangezien de inname van een kleine hoeveelheid gif al fataal kan aflopen. Om zeker op veilig te spelen, kan je best slakkenvergif volledig weren uit je tuin.

Medicijnen:

Een huisdier is geen mens. Je kan hen dus ook niet zomaar medicijnen geven vanuit je eigen medicijnkastje. Let bij honden zeker ook op met medicatie in je handtas of op de salontafel. We komen in de praktijk namelijk wel vaker patiënten tegen die -al dan niet gewild- ibuprofen, paracetamol, immodium of motilium innamen. Neem in dergelijke gevallen steeds contact op met je dierenarts.

Drugs:

Hoewel we dit niet vaak meemaken, komt het toch voor dat huisdieren drugs innemen. Ook zij kunnen een overdosis binnenkrijgen. Een correcte behandeling kan enkel gegeven worden wanneer we weten welk middel je huisdier innam. 

Mocht je twijfelen of je huisdier iets schadelijks heeft binnengekregen? Neem dan zo snel mogelijk contact met ons of het antigifcentrum op!